Nieuwe stop-poging (2)

Zo, de eerste voorbereidingsdag zit er op. Het huis gonst van dingen die klaar staan om gebruikt te worden zodra ik ben gestopt op 1 april. De stop-roken mevrouw raadde me aan om er voor te zorgen dat ik veel afleiding ga vinden, en daar wordt voor gezorgd. De gitaar staat klaar, de telefoon is geladen met leuke spelletjes, er staan dvd's klaar om afgespeeld te worden, boeken liggen klaar om gelezen te worden. Noem maar op.

Ook veel nagedacht over hoe dat nou zal zijn, als ik helemaal nooit meer zal roken.

Ik heb vandaag weinig gerookt, en dat is ook de bedoeling. Als ik nu erg veel ga roken, wordt het alleen maar moeilijker om aanstaande zondag te stoppen. Wel voldoende om de spanning van de vorige stop-poging en de verwarring (zie de vorige post op deze blog) weg te nemen.

Dank je wel voor je reacties, MjT!

Je bent trots met reden. Heel goed dat het je gelukt is!

En heel erg fijn dat je mij steunt bij mijn gevecht. Ook ik vind het erg moeilijk (zoals wel blijkt uit deze blog posts). Onderschat je steun niet. Die is voor mij erg veel worth (om je vraag over what it is worth te beantwoorden).

Ook bij ons is het zo dat de omgeving alleen boven rookt. Ik heb het idee dat het roken van de omgeving niet heel veel invloed zou moeten hebben, maar misschien onderschat ik dat wel.

Nieuwe stop-poging

De verwarring in mijn hoofd nam alleen maar toe. Ik was toch gestopt? En toch rookte ik? Maar wel gestopt? Het begon erg door elkaar te lopen. De focus was kwijt. Door het heen-en-weer gefladder was het gevoel gestopt te zijn verdwenen. Het echte stoppen met roken was er niet meer.

Ik had het idee dat het beter zou zijn om deze poging tot mislukking te verklaren, en binnen niet al te lange tijd met een compleet nieuwe poging te beginnen. De tijd tot die nieuwe poging kan ik dan gebruiken om alles weer op een rijtje te krijgen om zo de nieuwe poging maximale kans van slagen te geven.Tot de nieuwe stop-poging rook ik weer. Natuurlijk met zoveel mogelijk mate, maar wel zo dat ik de rust krijg om de volgende poging goed voor te bereiden.

De mevrouw van de stop-roken-poli was teleurgesteld dat deze poging niet was gelukt. Ze is het met het nieuwe plan eens. De nieuwe poging wordt vanaf het begin helemaal begeleid door de mevrouw van de stop-roken-poli. Dat betekent dat we nu de afspraak hebben gemaakt dat ik met ingang van 1 april niet meer rook. Op 2 april bel ik de stop-roken mevrouw, en op 3 april heb ik de volgende afspraak met haar.

In de tijd tot 1 april ga ik me goed voorbereiden. Bedenken dat ik vanaf 1 april nooit meer zal roken. Beseffen dat het een echt, definitief afscheid zal zijn. Me realiseren dat het niet zielig is dat ik niet meer zal roken. Dat ik niks zal missen. Dat ik niet een andere persoonlijkheid zal krijgen.

Op 1 april verloor Alva zijn Bril, en ook op 1 april verliest Marjo zijn sigaretten, en Marlboro een klant! En dat is geen grap!

Stoppen met roken (6)

Alweer een tijdje zonder roken, en toch weer de fout in gegaan. Gisteren en vandaag een beetje gerookt. Waarom nou? Daar heb ik veel over gedacht, en ik ben er nog niet helemaal uit. Ik heb het gevoel dat ik een niet-roker ben nog niet echt in mijn systeem zitten. Rationeel weet ik het wel. Nu het gevoel nog. Ik kom wel steeds dichter bij dat gevoel. Het stomme is dat ik er toch aan werk om na een tijd niet roken toch weer zover te komen dat ik die ene sigaret toch weer opsteek. Helemaal niet goed, en toch gebeurt het.

Rationeel heb ik alle argumenten om niet te roken goed op een rijtje. En toch word ik vreselijk mopperig en geïrriteerd als ik een tijd niet rook. En dat is iets dat ik dan weer gebruik om toch te gaan roken. En als ik dan rook, voel ik me bedonderd, en duidelijk minder lekker dan toen ik niet rookte. Waarom breng ik mezelf steeds weer zover dat ik toch die sigaret opsteek? Is het omdat ik het gevoel heb dat ik mezelf iets moet ontzeggen? Omdat ik mezelf zielig voel? Elementen van allebei, denk ik.

Roken had voor mij een sterke associatie met tijd om gezellig, ontspannen te kletsen. Tijd voor leuk sociaal contact. Tijd voor ontspanning. Op het werk mag nergens meer worden gerookt. De rookpauzes werden voor dat kletsen en ontspannen gebruikt. En nu moet ik in mijn systeem zien te krijgen dat dat ook zonder roken kan. Ik wéét dat dat kan. Nu nog dat gevoel echt integreren.

Om mezelf een beetje door de lastige periodes heen te slepen, heb ik wat spelletjes op mijn telefoon geïnstalleerd. Tot nu toe heb ik die spelletjes nog niet gebruikt. Ook al een teken dat het allemaal nog niet echt in mijn systeem zit. Dat moet echt gaan veranderen. Dat wil ik echt veranderen.

Nu rook ik weer niet meer. Ik heb het spelletjes-ding bij de hand. Ik ga proberen om echt te focussen op het idee dat ik een niet-roker ben.

Stoppen met roken (5)

En weer een dag overleefd zonder te roken. Het gaat steeds beter. Het lijkt er zowaar op dat de mevrouw van de stop-roken-poli weet waar ze het over heeft. Nog steeds best weel vaak erg veel zin in een sigaret. Ook nog vaak dat dat allesoverheersend in mijn gedachten is. Maar niet meer continu, en toch ook zeker minder hevig.

Het gaat dus de goede kant op. En het blijft ook moeilijk. Ik heb nu intussen wel het gevoel dat dat moeilijke wel weg zal gaan. Het zal even tijd vragen, maar het gaat nu lukken.

Ik ben ook weer wat makkelijker voor mijn omgeving. En toch ook wel ietsje voor mezelf.

Dit voelt als iets waarmee ik verder kan, dit voelt als iets waar ik vertrouwen in kan gaan krijgen, dit voelt goed.

Stoppen met roken (4)

Alweer een dag voorbij. En het blijft zo dat er niks akeligs gebeurt als ik niet rook. Volgens mijn omgeving komt zelfs mijn gevoel voor humor weer voorzichtig om de hoek kijken. En het is fijn om af en toe weer te kunnen lachen. Wie weet, misschien is het toch mogelijk, leven zonder roken.

Het gevoel van compleet gek worden is veel minder intussen. Bij vlagen is het nog steeds heel erg moeilijk, maar niet meer te vergelijken met gisteren en eergisteren.

De steunbetuigingen in de reacties op deze blog, de reacties via andere media, de gesprekken met andere mensen, die vind ik allemaal erg fijn om te krijgen. In de eerste week zonder roken was ik daar absoluut niet aan toe. Toen schreef ik ook nog niet in deze blog. Toen was het iets voor mij, voor mij alleen. Toen wilde ik geen steun. Ik ging het zelf te lijf. Ik was zelfs wat afkerig van steun, geloof ik. Dat is nu anders. Nu vind ik alle steun die ik krijg en kan krijgen fijn. En het helpt.

Ik begin zo langzamerhand ook weer aan andere dingen te denken - alleen maar tussen het denken aan niet roken door, hoor. Dat betekent dat er misschien ook andere onderwerpen aan bod gaan komen op deze blog. Ik zal ongetwijfeld terugkomen op het niet meer roken. Want dat is toch echt wel een grote belevenis voor mij. Maar ook komt er langzamerhand geloof ik weer een beetje ruimte voor andere dingen in mijn gedachte. Watch this space!

Stoppen met roken (3)

Vanmiddag naar de stop-roken-poli geweest. Ik had het idee dat ik compleet gek werd van het stoppen met roken. Het was allesbepalend in mijn gedachten, en dat is nou juist wat ik wil proberen te vermijden. Misschien probeer ik te hard, al heb ik zeker niet dat gevoel.

Bij de stop-roken-poli gepraat over hoe de afgelopen week ging, en de poli-medewerkster was trots op mij. Ikzelf niet, want ik vond dat het niet goed genoeg ging. Chagerijnig, mopperig, vervelend voor mijn omgeving en mezelf. En toch was zij trots! Ik heb het advies gekregen om wat minder negatief te zijn. Dat advies past me wel. Meestal ben ik helemaal niet negatief.

Na de afspraak heb ik een uurtje aan beweging gedaan. Daar had ik echt zin in. En het heeft me echt goed gedaan. Ik kan zowaar weer een beetje lachen! En dat is echt vooruitgang. De stop-roken-poli-medewerkster vertelde me ook dat ik het moeilijkste nu gehad heb. Dat gevoel begin ik zowaar zelf ook te krijgen. Dat gevoel vasthouden, en nooit meer roken. Dat is wat er nu gaat gebeuren!

Wat ook heel leuk is, is dat bewegen in mijn geval veel beter gaat als ik niet rook. Dat schijnt niet voor iedereen zo te zijn. Voor mij dus wel. Het gaat makkelijker, en ik raak (veel) minder snel buiten adem.

Stoppen met roken (2)

Nou, nog maar even over dat stoppen met roken. Dat is in deze tijd het overheersende thema in mijn gedachten. Het valt niet mee.

Het ergst is dat het lijkt alsof ik na een tijdje de motivatie kwijtraak. Dan heb ik eigenlijk het idee dat ik niet wil stoppen met roken. Terwijl ik dat dus wel wil. Dat zou ik ook meteen merken als ik een sigaret rookte. Dan zou ik meteen weer helemaal gemotiveerd zijn. Is een raar iets, gemotiveerd om te stoppen als ik rook, minder gemotiveerd als ik niet rook. Het lijkt bijna wel alsof ik gemotiveerd ben om hetgeen te doen dat ik op dat moment niet doe.

Alle redenen die in het boekje van de stop-roken-poli staan ken ik al. Ik denk dat ik zo ongeveer alle redenen wel ken die er zijn om te stoppen met roken - en dat zijn veel redenen. Het probleem is om die redenen om te zetten in gevoel. Om het in mijn systeem te krijgen. Niet alleen als dingen die ik weet, maar als dingen die ik voel.

Ik heb nog steeds niet het idee dat ik echt nooit meer zal roken. En dat is wel nodig om er echt mee gestopt te zijn, denk ik. Dat idee wil ik me op één of andere manier eigen maken. Het integreren in mijn leven.

Wat zijn nou de voordelen van roken? Dat komt zo ongeveer neer op dat het afkickgevoel, het gevoel van nicotine willen hebben, er niet is als je rookt. Verder zijn er eigenlijk geen voordelen. Als ik niet rook heb ik het idee dat roken me lekker smaakt. Dat is onzin, want zodra ik de eerste zou roken, weet ik meteen dat het niet lekker is. Ik heb alleen niet dat idee, en dat maakt het lastig.

Er zijn legio nadelen. Vooruit dan, toch een paar: Meer dan de helft van de mensen in de westerse wereld wil niet bij je in de buurt zijn als je rookt. Als je niet rookt ben je meer ontspannen. Er zijn heel veel plaatsen waar je niet mag/kunt roken (zelfs in de buitenlucht op de tochtige perrons van het Nederlandse en buitenlandse spoorwegennet).

En wat helemaal niet leuk is aan roken is het verslaafd zijn. Altijd zorgen dat er genoeg sigaretten in huis zijn. Sigaretten in elke jas/tas en noem maar op. Alles om er voor te zorgen dat ik zeker niet zonder kwam te zitten. Berekenen hoe lang de winkels dicht zijn, en bedenken of ik dat wel zal halen met de sigarettenvoorraad die ik in huis had. Hetzelfde verhaal met aanstekers. Bedenken waar ik sigaretten kon kopen als ik op reis ging.
Moeten roken om me lekker te voelen. Onzeker zijn over of ik het wel kan en wil, niet meer roken.

Dingen die apart zijn bij het stoppen met roken zijn dingen als het half high worden van het niet meer roken. Licht in mijn hoofd. Misschien door de extra zuurstof.
Slaperig worden, maar dan wel zoals bij een echte jet-lag. Slaperig op tijden dat ik anders niet slaperig ben. Op tijden waarop ik eigenlijk wil slapen, ben ik niet echt slaperig. Dat laatste begint al aardig weg te trekken, maar het eerste is er zeker wel.
Mopperig worden van het afkicken. Niet agressief. Meer in de richting van niet veel zeggen. Snel geïrriteerd ook. Ik kan op het moment vrij weinig hebben. Snel emotioneel.
En deze dingen geven toch wel te denken. Dat komt allemaal niet van het niet-roken. Dat komt allemaal door het roken dat ik heb gedaan!

Ik wil niet verslaafd zijn. Verslaafd zijn betekent toch dat sigaretten bepalen wanneer ze worden gerookt, en niet ik. Het betekent dat een deel van mijn doen en laten, een deel van mijn denken, wordt geregeerd door sigaretten, en niet door mezelf.

En dan nog blijft het hartstikke moeilijk voor me om ermee op te houden, en om het idee te blijven houden dat ik echt niet meer rook en nooit meer zal roken. Het idee van niet meer roken is voor mij nog steeds overweldigend.

Stoppen met roken

Nou. Zo. Tjonge. Het is er dan toch van gekomen. Ik ben gestopt met roken. En dat valt nog helemaal niet mee. Pasgeleden was ik 14 dagen gestopt, en toen weer begonnen. Weekje gerookt, en toen naar de stop-roken-poli geweest. Net voordat ik naar de stop-roken-poli ging, heb ik mijn laatste sigaret nog gerookt. Het mocht toen nog even.

Na de 14 dagen die ik was gestopt, heb ik niet meer op de geijkte plekken gerookt. Alleen nog maar in de rookkamer - lokaal bekend als het rookhol. Dus niet meer meteen 's ochtends voor ik mijn bed uit kom, niet meer in de auto, niet meer tijdens het telefoneren, niet meer op de heen- en terugweg bij het boodschappen doen, niet meer tijdens het tv- of dvd-kijken. Alleen in het rookhol. En tijdens het roken deed ik absoluut niks anders. Een heleboel gewoontes waren dus weg. En daar had ik helemaal geen last van. Die waren gewoon verdwenen en dat is een grote stap in de goede richting.

En nu rook ik dus echt niet meer. Vanaf dinsdag 13 maart 2007, kwart voor twee. Van stoppen met roken wordt ik behoorlijk grumpy. En 14 maart was ook nog eens een spannende dag met andere dingen dan stoppen met roken. En die spannende dag ben ik zonder kleerscheuren doorgekomen! Dat is goed, want nu weet ik dat dat dus echt kan!

Op 15 maart was ik ronduit vervelend. Voor mezelf en mijn omgeving. Ook nog eens lekker emotioneel erbij, dus iedereen kon zijn lol op. Gisteren ging het ietsje beter. Tenminste, dat dacht ik zelf. Voor mijn omgeving was de verbetering niet waarneembaar. Dat was dus nog een grumpy dag.

En vandaag ging het bijna mis. Maar niet helemaal. Hoewel, dat ligt eraan hoe je het bekijkt. Vandaag kwam ik ergens waar me na een goed afgesloten iets een sigaret werd aangeboden. Ik stak hem op, en na twee trekjes dacht ik, hé, ik rook toch niet? En toen heb ik die sigaret uitgemaakt. En daar was ik toch wel apentrots op!

Nog een andere ontdekking gedaan vandaag: Ik kan in de file staan zonder te roken. En dat gaat goed. Er gebeurde niks ergs toen ik dat deed. En ik voelde me er niet rot bij of zo.

Het gaat sowieso al een stuk beter vandaag dan de paar dagen hiervoor. Toch wel ietsje minder grumpy. En nu merkt mijn omgeving het ook. Iedereen toch wel weer wat blijer.

De beste tip van de stop-roken-poli is dat zodra ik aan roken ga denken, ik die gedachte kan neutraliseren door te bedenken dat ik niet rook. Dus waar is dat roken dan goed voor? Dat werkt nog ook. Ik bedenk nu toch wel vaak dat ik een niet-roker ben. Dat voelt goed. Ook het niet meer hóéven roken voelt goed.